Nastolatki

Jamajka

Sama z problemami bez zastanowienia
Ucieka daleko od życia, od tego co kochała
Osiedla gdzie wciąż przesiadywła
Gdzie wciąż wykrzykują i coś tam trują
Gówno mnie obchodzi, jakie mieli problemy
Co chcieli, co mieli, co wzieli, co chleli
Oni nie widzą że żyć mi się nie chcę
Że ciągle nocami nowy plan układam
Jak życie zakończyć i jak poukładać
Sprawy codzienne co mnie prześladują
Rodzice ratują siebie nawzajem
A mnie zamykają w pokoju bez klamek
Siedzę tam ciągle i wyjścia wciąż szukam
By uciec z pułapki
I życia w sobie szukać
Każdy pomyśli - Co to za chora akcja?
Wszyscy mają dziwne miny - życie to nie zabwka ani klocki lego
Jedno jest pewne - ŻYCIE TO NIE BAJKA KOLEGO!

Prosze o ocene mojego wiersza

Gość

Masakra xD To nawet nie jest wiersz xD